واعظی تصریح کرد: بیش از ۸۰ هزار قطعه بچه ماهی در مزرعه های تولید ماهی خاویاری به آب انداخته شده است که امید است بتوانیم تولید این محصول که هم قابلیت صادرات دارد و هم به مصرف داخلی می رسد را افزایش دهیم.
ازون برون برخلاف سایر موجودات اندمیک ایران به دلیل ارزش اقتصادی بسیار بالا در خطر انقراض قرار گرفته و گرچه پرورش آن در محیط‌های دیگر هم مناسب بوده و موفقیت‌های خوبی هم حاصل شده اما صید غیرقانونی آن در دریا و آلودگی آب‌های رودخانه‌ای و خزر از جمله دلایل اصلی قرارگیری آن در معرض خطر انقراض در محیط طبیعی است.
یکی از گونه‌های ماهیان خاویاری، تاس‌ماهی‌ها یا استروژِن‌هاست که به خاطر تولید خاویار ارزش اقتصادی بالایی دارد. «تیریج» نام اصلی این ماهی است که به اشتباه عموماً اوزون برون خوانده می شود؛ این ماهی بومی دریای خزر بوده و دریاچه از بزرگ‌ترین منابع ماهیان خاویاری از قبیل فیل‌ماهی - اوزون‌برون (درکون - چهارواش و سیترا به گویش گیلکی ستره) است.
این ماهی در دریای سیاه هم زیست می‌کند، اما حدود ۹۰درصد خاویار از دریای خزر تامین می‌شود.
اوزون‌برون یک ماهی مهاجر است و اغلب در رودخانه‌های گرم زندگی می‌کند، زیستگاه ماهی دارای بستر ماسه‌ای، شنی و رُسی است که می‌توانند به راحتی در آن حرکت کنند، این ماهی خانه خود را در ۵۰ تا ۳۰۰ متری عمق دریا می‌سازد، دمای آب هم باید بین ۴ تا ۲۷ درجه باشد.