این سینما درست کنار نخستین داروخانه شبانه روزی کشور یعنی داروخانه کارون قرار داشت و بعد از تخریب کارون، حالا سینما انقلاب نیز به تاریخ پیوست.
 
 اینکه مالک چه برنامه ای برای آینده ملکش دارد، چندان مشخص نیست ولی  در شرایطی که حمایتی از حوزه فرهنگی در سطح کلان صورت نمی گیرد و مالک هم نسبت به ملک خود حق قانوانی کامل دارد، نمی توان از مسئولان استانی انتظاری داشت  در این خصوص کاری انجام دهند.

بنای این ساختمان که مدتها بدون استفاده مانده است، از بناهای دارای خطر ریزش محسوب می شد و هیچ مالکی حاضر نیست بهترین موقعیت ملک تجاری خود را در مرکز شهر و نزدیک به بازار، بی استفاده رها کند و به وعده های تبلیغاتی دل ببندد..
 
سینمای ابتدای خیابان امام، همچون نخستین خیابان رشت، ۳ بار اسمش تغییر کرد، چون در دهه ۱۳۳۰ به نام سینما سیروس بود، بعدها نامش به کوروش تغییر کرد و بعد از انقلاب ۱۳۵۷  سینما انقلاب شد.
 
سینما انقلاب چهارمین سینمایی بود که در رشت ساخته شد و بنا بر منابع مکتوب «زمین سینما متعلق به خاندان فضل الله رضا تعلق داشت و ساختمان آن را سرکیس بالاسانیان در سال ۱۳۰۶ بنا نهاد.» (نک سینما در گیلان از آغاز تا سال ۱۳۵۷، کریم کوچکی زاد).
 
شادوران کریم کوچکی زاد در این باره می نویسد: «شادروان ژرژ گرجی به نگارنده گفته است که این سینما در سال ۱۳۰۶ ساخته شده و قبلا بخشی از کافه لقانته فرد بود که در آن ساز و آواز هم اجرا می شد. آیدین آغداشلو، گرافیست معروف گیلانی می گوید که معمار این سینما پدرش بوده است. وی در حدود سال ۱۳۲۶ فیلم عربی لیلا در شب بارانی را با شرکت سامیه جمال و فرید الاطرش در این سینما دیده بود.
 
زمین و ساختمان سینما سیروس را بعدها "نروند و بئاتریس بالاسانیان"خریدند، و  سال ها بعد نیز سهمی از آن را فریدون پرینوش خرید.
 
 بعدها سینما با بتون بازسازی و به همراه گرمابه گلشن  به پاساژ نگین تبدیل شد. در سمت شمال سینما در بالای داروخانه کارون، کافه ژاله قرار داشت ..
 
این سینما در سال ۱۳۳۵ پرده نمایش خود را به شکل اسکوپ تغییر داد و مردم رشت نخستین بار یک فیلم رنگی و سینما اسکوپ(عریض) را در این سینما دیدند».

با تخریب ساختمان این سینما خاطره اکران فیلم‌هایی همچون؛ الهه خورشید، قضاوت با شمشیر است، جنگ و صلح، سرگیجه و زنگ ها برای که به صدا درمی آیند، به خاطره ها پیوست..