سیر تجمع پلاکتها را در خون مهار میکند. همچنین به نظر میرسد به وسیله شل کردن مستقیم عضلات صاف، مقاومت عروقی را کاهش دهد. سیر برای تصلب شرایین، افزایش فشارخون و افزایش سطح کلسترول موثر است.
در طب مردمی به صورت خوراکی برای رفع التهاب دستگاه تنفسی، سیاه سرفه و برونشیت مصرف میشود. همچنین از سیر برای بهبود ناراحتیهای گوارشی به خصوص مشکلات هاضمه همراه با نفخ و اسپاسم گوارشی استفاده میشود.
سایر موارد استفاده از سیر شامل دردهای قاعدگی، دیابت و تونیک در بیماریهای مختلف که همراه با ضعف باشد، است. از سیر به شکل موضعی برای درمان زگیل، میخچه، پینه، التهاب گوش، درد عضلانی، دردهای عصبی، آرتریت و سیاتیک استفاده میشود.
بنابر اعلام دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت، این گیاه در طب سنتی با نام ثوم یا سیر شناخته میشود. طبیعت آن گرم و خشک است و خواص آن شامل مسهل بلغم و سوداء و صفرا و اخلاط سوخته، مدر، جلابخش پوست است و جهت مفاصل و امراض بلغمی و سوداوری مفید است. در دستگاه گوارش جهت قولنج و بواسیر مصرف میشود. برای جنون، صرع، سردرد مزمن، درد شقیقه و جهت وسواس سوداوی آن را مفید دانستهاند. با این حال گفته شده که محرک باد شکم و برای چشم مضر است چون آن را خشک میکند.
سیر جهت درد مفاصل مفید است و نقرس و درد کمر را بهبود میبخشد. جهت تنگی نفس، تقویت قلب، خارش تن، منع ریختن موی و با حنا جهت سیاه کردن آن نیز به کار میرفته است. التیام زخم کهنه و بهبود ترک خوردگی دست و پا نیز از اثرات دیگر سیر است.